Domena: eukarionty

                                                                               Królestwo: zwierzęta

                                                                               Typ: strunowce

                                                                               Podtyp:  kręgowce (Vertebrata)

                                                                               Gromada: Ssaki (Mammalia)

                                                                               Rząd: Gryzonie (Rodentia)

                                                                               Rodzina: chomikowate (Cricetidae)

                                                                               Rodzaj: chomik

                                                                               Gatunek: chomik dżungarski (Phodopus sungorus)

                                                                               Podgatunki: chomik dżungarski zachodnioazjatycki (Phodopus sungorus sungorus)

                                                                                                    chomik dżungarski wschodnioazjatycki (Phodopus sungorus cambelli)

 

 

 

 

 

 

 

PORÓWNANIE PODGATUNKÓW CHOMIKA DZUNGARSKIEGO

 

                                                        CHOMIK DŻUNGARSKI                                       CHOMIK DŻUNGARSKI

CECHA                                             WSCHODNIOAZJATYCKI                                      ZACHODNIOAZJATYCKI

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Znakiem charakterystycznym dla tego gatunku jest ciemna szeroka pręga biegnąca przez cały grzbiet. Kształt ciała chomika jest zaokrąglony. Patrząc od strony grzbietu czaszka wygląda jakby była prostokątna. Trzy tylnie poduszki stóp są ukryte, a trzy zewnętrzne pokryte futrem. Futro dziko żyjącego chomika w lecie jest ciemnoszare, posiada ciemniejsze miejsca na ciemieniu, barkach i bokach. Na bokach mogą występować białe plamy. Włosy na brzuchu są białe, sporadycznie zdarzają się także czarne. Ponieważ w rejonie występowania w zimie jest śnieg, chomik ten przybiera w tym okresie jaśniejszą barwę. Futro może się stać nawet białe. Zmiana ubarwienia futra na zimę pozwala chomikowi na lepsze dopasowanie się do otoczenia. Niektóre odmiany hodowlane są przez cały rok białe. Chomik dżungarski posiada bardzo krótki ogonek - prawie go nie widać, gdy chomik siedzi.  Chomiki dżungarskie żyją od 1,5 do 3 lat. 

 

HISTORIA

Chomik dżungarski po raz pierwszy odnotowany został w 1770, a w latach 1960 był trzymany i hodowany w Niemczech przez Klausa Hoffmanna dla celów laboratoryjnych. Następnie w latach 70 chomiki dżungarskie trafiły do laboratoriów w Wielkiej Brytanii, a w 1978 zaczęły podbijać serca jako pupilki domowe. Do Polski chomiki dżungarskie trafiły ok. 1988-92 r. Nazwę otrzymały na cześć obszaru, na którym zostały znalezione – Dżungarii. Nazwa łacińska Phodopus została wprowadzona przez Millera w 1910 roku. Pochodzi od phodos dopełniacza greckiego φώς phos, czyli pęcherz, lub bąbel, oraz od greckiego πούς pous (stopa). Dosłowne tłumaczenie nazwy łacińskiej brzmi „pęcherzostopy chomik dżungarski”

 

 

 

Typowe ubarwienia chomików dżungarskich:

Barwy podstawowe
• agouti (naturalna) – szarobrązowa na grzbiecie, brzuch jasnoszary lub biały; na bokach widoczne są charakterystyczne trzy łuki (linia pomiędzy jasnym i ciemnym futrem); pręga grzbietowa jest czarna
•saphir (szafirowy) – bardzo podobna do naturalnej, futro ma odcień szary wpadający w niebieski, a pręga grzbietowa jest ciemnoszara, również posiadająca niebieski odcień
• carmel (wielbłądzi, karmelowy) – odcień zależy od barwy rodziców; młode są mocno karmelowe, ale z wiekiem stają się jaśniejsze; widoczna ciemniejsza pręga
• mandarin (pomarańczowy) – pomarańczowy na grzbiecie, ale z wiekiem brązowieje; widoczna ciemniejsza pręga
Wzory
• pearl (perłowy) – wzór ten pokrywa końcówkę włosa powodując białe lub prawie białe futerko (najczęściej przy agouti); odmiany carmel-pearl, mandarin-pearl z wiekiem bieleją
• merle (łaciaty) – powoduje jaśniejszy „kołnierzyk” za uszami
• umbrous (przyciemniany) – powoduje przyciemnienie barwy podstawowej
• imperial – powoduje biały brzuszek

 

 

 

OSWAJANIE   Łatwość oswojenia chomika zależy w dużej mierze od jego charakteru i naszego podejścia. Oswajać należy stopniowo. Chomik musi się przyzwyczaić do zapachu ręki właściciela. Należy pamiętać, że chomiki nie lubią zapachu różnych kosmetyków oraz innych zwierząt (także innych chomików mieszkających w oddzielnych klatkach). Zawsze trzeba umyć ręce przed kontaktem ze zwierzątkiem.   Na początku próbujemy dać chomikowi jedzenie z ręki – jakiś smakołyk (orzeszek, pestki słonecznika lub kawałek słodkiego jabłka). Może się zdarzyć i często tak jest, że od razu nie będzie chciał, ale po kilku dniach wreszcie weźmie. Najpierw będzie obwąchiwał rekę. Gdy na nią wejdzie, dalej trzymamy pokarm pomiędzy palcami.                                                                                                                                     Po kilku razach, w trakcie jedzenia, możemy spróbować pogłaskać delikatnie palcami drugiej ręki chomika po bokach. Gdy stanie się agresywny, przestajemy go głaskać, kiedy się uspokoi, możemy ponownie podać mu przysmak, tym razem już bez głaskania. Oswajanie przez głaskanie zostawiamy na następny dzień.                                                                                                                                                   Jak zwierzak przyzwyczai się już do ręki, i wchodzi na nią swobodnie, bez uciekania, możemy spróbować wyjąć go z klatki. Najlepiej w tym celu położyć jedzenie na środku ręki.                                                                                                                                                                                                                       Chomiki trudniejsze w oswojeniu można podnosić w tekturowych pudełkach. Bardzo ważne przy oswajaniu jest zachowanie spokoju, bez gwałtownych ruchów i głośnych dźwięków. Należy też unikać wyjmowania, czy budzenia zwierzątka na siłę.                                                                                                                                                                                                                                                                         UWAGA !!! Chomik to bardzo delikatne zwierzątko i łatwo zrobić mu krzywdę. Jeśli zostanie zraniony podczas oswajania, będzie bał się ręki, źle będzie mu się kojarzyła. Oswajanie będzie trzeba zacząć od nowa, ale tym razem może być o wiele trudniej.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                Im chomik młodszy tym lepiej się oswaja. Trudności w oswajaniu mogą wykazywać natomiast dorosłe chomiki, które już miały swojego                                                                                                                           właściciela, mogą one być po różnych nieprzyjemnych doświadczeniach. Potrzebna jest wówczas większa cierpliwość i wyrozumiałość.                                                                                                                           Jak chwytać chomika? Gdy chcemy podnieść chomika, powinniśmy użyć obydwu rąk. Delikatnie chwytamy zwierzątko i podnosimy chomika do góry zabezpieczając go drugą ręką. Naszego ulubieńca możemy podnosić również dłońmi złożonymi w „łódeczkę” by następnie przenieść go do jednej dłoni tak, by drugą ochraniać malucha. Chomiki mają bardzo luźną skórę i ucieczka z ludzkich rąk nie stanowi dla nich większego problemu. Chomika, który nie jest przyzwyczajony do ludzkich rąk, powinniśmy chwytać tak, aby był zwrócony pyszczkiem do nadgarstka opiekuna. Pozwoli to uniknąć bolesnych uszczypnięć w palce.  Kiedy chomik jest płochliwy Jedną z technik łapania chomika jest tzw. „sposób na puszkę”. Technika jest szczególnie przydatna, gdy chomik nie ufa nowym właścicielom i nie sposób go schwytać. W takim przypadku należy położyć w klatce pustą puszkę, a ciekawy z natury chomik wejdzie do jej wnętrza. Jeżeli zwierzątko wsadzi do puszki jedynie pyszczek, możemy pomóc mu wejść do środka, lekko popychając je ręką. Gdy zakryjemy wejście do puszki, nieufny chomik nie będzie mógł uciec.                                                                                                                                                                      Źródło:

 

 

    CIEKAWOSTKI

 

- Chomik ma dwukomorowy żołądek!

- W pewnym japońskim ZOO wąż, zamiast zjeść zaprzyjaźnił się z chomikiem dżungarskim.

- Na chińskim festiwalu pomysłów, zaprezentowano wynalazek dwojga dzieci-samochód napędzany 35 chomiczkami dżungarskimi kręcącymi się w kołowrotkach.!

- Do pewnego schroniska trafiła około setka dżungarów naraz - aż tyle potomstwa doczekała się jedna parka.

- Chomik nie potrafi oddychać buzią, jedynie noskiem!

- Chomiki charakteryzują się 40% większą tolerancją na alkohol niż człowiek, dlatego są używane w badaniach na leki dla alkoholików (oczywiście chomikom nie wolno podawać alkoholu!)

- Chomik przesypia 75% swojego życia.

- Czasem chomik w ciągu jednego dnia może przebiec w kołowrotku aż 10 km!

-Chomiczki odmiany albinotycznej mają bardzo słaby wzrok, a w dzień cały czas mrużą oczy.- Każdy chomik jest dalekowidzem

-chomiki są w stanie przetransportować 30g ziarna za jednym razem!

- Chomik słyszy 5 razy lepiej niż człowiek

 

 

FILMIKI Z CHOMIKAMI